موزه هنر معاصر توکیو، یک نمایشگاه تابستانه برای کودکان با عنوان "ارواح، زیر شلواری و ستارگان" را ارائه می کند؛ نمایشگاهی که برای آن خانه پر رفت و آمد را طراحی کردیم.
کانسپت این نمایشگاه، بازدیدکنندگان جوان را با توجه به تضاد در قوانین موزه (مانند ندوید، دست نزنید و سکوت را رعایت کنید) با اجازه دادن به رفتارهایی که معمولاً در موزه ها ممنوع می باشد، دعوت می کند.
از دیدگاه دیگر، راهروی به ظاهر بی پایان و تصاویر با نگاه های خیره که به نظر می رسد مگسی در اطراف به دنبال شماست، از ویژگی هایی است که برای موزه ها، عناصری فراهم می آورد تا فضایی و هم آور خلق کند.
بنابراین به گونه ای یک فضای نمایشگاهی با این ویژگی ها ایجاد کردیم که به یک سالن شبح وار از تصاویر تبدیل شود.

در ابتدا، نقاشی های روی دیوار کاملاً عادی به نظر می رسند اما چیزهای عجیب به مانند چشم های خیره به شما و تغییر ناگهانی صورت های موجود در تصاویر شروع به رخ دادن می کند.
در واقع یک اتاق پشت صحنه به صورت مخفی در پشت دیوارها قرار دارد، از جایی که تمامی انواع وضعیت های عجیب و غریب بر بازدیدکنندگان نا آگاه آزاد می شود.
دوستداران موزه پس از دریافت چنین اوضاع عجیب و غریبی به اتاق مخفی وارد شده و قوانین را توسط تبدیل شدن به حقه هایی در طرف دیگر نقاشی ها نقض کند.
هدف ما خلق پاتوقی نمایشگاهی بود که نه تنها بتواند بازدیدکنندگان را بترساند بلکه آنها را به صورتی فعال تر درگیر کند در حالی که خیالات آنها را تهییج و تحریک می کند.

بازدیدکنندگان از پاتوق نمایشگاهی به طرف سالن نمایشگاهی بعدی خارج می شوند که به صورت خاصی توسط برچسب های مردمک چشم چاپ شده و به یک طرف پلی که به درستی نام "پلی با چشمهایش " به آن داده ضمیمه شده است.
هنگامی که وارد پل می شویم، مردمک های چشم که گویی ساکن و ایستا بوده، به نظر می رسد که ما را تعقیب می کند؛ همچنان که به دنیای سورئال پاتوق نمایشگاهی اشاره می کند؛ یک فضای نمایشگاهی جایی که یک نفر می تواند حضوری اساسی را احساس کند.

-معماران : معماران تورافو
-مکان سایت : توکیو، ژاپن
-تیم پروژه : سیمون نوت، پری لتلین، اسکات آدامس، لیزا هووارد، نوله ته، لین تان، مایکل راپر، مایکل وایت
-مساحت : 173 مترمربع
-سال ساخت : 2013
-عکاس : فومیناری یوشیتسوگو