فیروز فیروز
فارغ التحصیل معماری از انستیتوی پرات در نیویورک
فیروز فیروز: فارغ التحصیل معماری از انستیتوی پرات در نیویورک، دفتر اهری و فیروز را در نیویورک تأسیس کرد.
برخی کارهای این دفتر در مجلات معماری به چاپ رسید. این دفتر برای طراحی ساختمان یک مسجد در جده عربستان جایزه اول مجله بین المللی بنیاد آقاخان را به دست آورد.
فیروز پس از بازگشت به ایران دفتر فیروز و همکاران را تأسیس کرد. پروژه دو خانه برای دو دوست در گنبد، رتبه اول جایزه بزرگ معمار در زمستان ۸۰ را نصیب او کرد.
منبع:مركز معماري ايران
باقر آیت اللهزاده شیرازی
باقر آیتالله زاده شیرازی سال 1315 در نجف اشرف به دنیا آمد.
او پس از تکمیل تحصیلات متوسطه در دبیرستان دارالفنون وارد دانشکده هنرهای زیبای تهران شد.
او دارای دکترای مرمت آثار تاریخی به سال 1350 از دانشگاه رم است.
وی پس از بازگشت به ایران، دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی ایران را در اصفهان بنیان گذاشت و در تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور در 1364 تلاش موثر داشت.
این معمار در دانشگاههای تهران، علم وصنعت، شهید بهشتی و سایر موسسات آموزش عالی کشور، به تدریس میپرداخت.
باقر آیتاللهزاده شیرازی، فرزند عالم ربانی مرحوم سیدمحمد حسین است.
وی به سبب مهاجرت پدرش برای تحصیل در نجف اشرف، در همان شهر در سال 1315 به دنیا آمد اما در همان اوان کودکی به همراه خانواده به ایران بازگشت.
دوره ابتدایی را در نجف و تهران گذراند و در سال 1335 از دبیرستان دارالفنون فارغ التحصیل شد.
پس از آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و در سال 1342 با رتبه عالی و به عنوان دانشجوی ممتاز با مدرک فوق لیسانس از دانشگاه فارغالتحصیل شد.
آیتاللهزاده پس از گذراندن یک سال از دوره عالی شهرسازی دانشکده مذکور برای ادامه تحصیل در دوره تخصصی پژوهشی مرمت آثار تاریخی در سال 1343 عازم ایتالیا شد.
سال 1346 به منظور پژوهش در بستر تاریخ معماری و شهرسازی ایران به میهن بازگشت.
در سال 1350 از رساله خود درباره احیای مرکز تاریخی فرهنگی اصفهان با رتبه عالی در دانشکده معماری رم دفاع کرد.
آیتاللهزاده شیرازی پس از اخذ دکترای خود در رشته معماری از دانشگاه رم ایتالیا در سال 1350به تالیف وتحقیق پرداخت و نیز در سال 1364تلاش شایانی در تاسیس سازمان میراث فرهنگی کشور و برگزاری کنگرههای مختلف علمی در ارتباط با معماری و شهرسازی کرد.
باقر آیت الله زاده شیرازی در ساعت 19:15 روز 28 مردادماه ایست کامل قلبی کرده و هنگام رسیدن اورژانس به محل برگزاری بزرگداشت، فاقد علایم حیاتی بوده است.
با این حال، او به بخش احیای بیمارستان منتقل شد، ولی پس از 20 دقیقه انجام عملیات، احیا موفق نبود.
وی که چند دقیقه در مراسم بزرگداشت خود سخن گفت، ابتدا با خواندن آیه هایی از قرآن با این معنی که ما اجر کسی را که به درستی عمل کند، از بین نخواهیم برد، از پدرش یاد کرد که از او خواسته بود شغلی را انتخاب کند که عاقبت بهخیر شود.
باقر آیتاللهزاده شیرازی در مراسم آخرین تجلیل وی در فرهنگستان هنر اعلام داشت: من برای آنکه دعای مردم و پدرم پشت سرم باشد، در گام نخست مرمت مساجد را انتخاب کردم.
این هنرمند معمار، زبان انگلیسی- ایتالیایی را به خوبی میدانست و برای اولین بار جایزه بزرگ معماری آقاخان را در زمینه مرمت به اتفاق اوژتیو گالری ایتالیایی کسب کرد.
به علم و تولید اعتقاد داشت.از کمبود علم و صنعت و استفاده آن در معماری ایران رنج می برد و می گفت: "ما در انقلاب صنعتی سهیم نبودیم و باید جبران کنیم راهی جز این نیست".
وی شهر را به نام شهر اسلامی قبول نداشت . می گفت اسلام شهر نداشته ولی در هر منطقه جغرافیا انسانها با فرهنگ و تولید و علم خود تحت فرهنگ اسلامی شهرهای خود را ساختهاند که در آن شهرها بزرگانی جهانی تربیت شدند.
منبع:مركز معماري ايران
بهرام شکوهیان
فارغ التحصیل معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
بهرام شکوهیان: فارغ التحصیل معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می باشد و دارای سابقه کار در دفاتر معماری است. هم اینک مدیر دفتر معماری پادیاوپارت است. طرحهای او در مسابقات زیادی رتبه کسب کرده اند.
داراب دیبا
متولد سال ۱۳۲۰
داراب دیبا متولد سال ۱۳۲۰ معمار اهل تهران است.
تحصیلات
وی در دانشگاه ژنو و آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک تحصیل کرد.
فعالیتها
داراب دیبا در سمتهای زیر فعالیت داشتهاست:
• استاد دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
• استاد مدعو دانشکده هنرهای زیبا پاریس
• استاد مدعو دانشگاهام. آی. تی
• استاد مدعو دانشگاه هاروارد
• مسئول بخش دکترای معماری دانشگاه تهران
• مشاور وزارتخانههای فرهنگ، مسکن و شهرسازی و امور خارجه
• حضور در هیئتهای داوری طرحهای مختلف ملی و بینالمللی معماری و طراحی
• عضو هیأت داوران اصلی جایزه معماری آقاخان (ژنو ۲۰۰۱)
جایزهها
• دریافت جایزه وزارت مسکن و شهرسازی و ریاست جمهوری در معماری به خاطر طراحی و مدیریت در پروژه مسکن ارزان قیمت برای کارکنان دانشگاههای علوم پزشکی تهران
هدایت کارگاههای طراحی و فعال در کنفرانسها و سمینارهای داخلی وبینالمللی، عضو رابط هیأت تحریریه چندین مجله بینالمللی معماری و سردبیری مجله معماری و شهرسازی، نگارش کتابهایی چون
آثار
از مهمترین طرحهای وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• سفارت ایران در برلین، که این یکی به خاطر پیوند میراث فرهنگی با معماری معاصر در کتاب دانشگاه برلین به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است، از جمله فعالیتهای این هنرمند معمار محسوب میشوند.
کتابها
• معماری معاصر ایران (ژنو ۲۰۰۴)
• خانههای سنتی اصفهان (پاریس ۲۰۰۱)
• معماری مساجد معاصر کشورهای اسلامی (لندن ۱۹۹۵)
• اصول طراحی معماری (تهران ۱۳۶۹)
وی از سال ۱۳۴۸ نمایشگاههای نقاشی و طراحی متعددی برگزار کرده است و در نمایشگاههای جمعی در داخل و خارج از کشور در زمینه عکاسی، نقاشی و طراحی مشارکت داشتهاست.
منابع
مركز معماري ايران
1. ↑ داراب دیبا
2. ↑زندگینامه داراب دیبا
عبدالعزيز فرمانفرمائيان
متولد سال ۱۲۹۹ تهران
بیوگرافی:
• عبدالعزيز فرمانفرمائيان متولد سال ۱۲۹۹ تهران.
• دانش آموخته رشته معمارى از دانشكده هنرهاى زيباپاريس (بوزار).
• بنيانگذار نخستين دفتر «مهندسين مشاور» در مقياسى ملى و بين المللى ۱۳۳۳.
• تدريس كوتاه مدت در دانشكده هنرهاى زيبا دانشگاه تهران دهه ۳۰.
• طراحى و اجراى بسيارى از بناهاى معروف و ماندگار معمارى معاصر به تنهايى يا با همكارى معماران و ديگر دفاتر معمارى ايرانى و خارجى.
• يكى از پل هاى اصلى ارتباط معماران ايرانى وخارجى.
• شهرسازى در كرج، كرمان، اصفهان وتهران.
• تهيه نقشه طرح جامع شهر تهران با همكارى «ويكتور گروئن» آمريكايى با نظر به تأمين يك نظام توسعه عناصر جديد متناسب با فرهنگ ايرانى، حل مشكلات موجود با پیش بینی ۵ میلیون نفر جمعیت.
• طراح موزه فرش تهران، كاخ نياوران، كاخ مادر سعدآباد، مسجد دانشگاه تهران و ...
• عرضه و معرفى فناورى پيشرفته در بلندمرتبه سازى با روش هاى ضد زلزله
• اداره همزمان دو دفتر معمارى و شهرسازى درايران و يونان (تهران و آتن)
• فعاليت گسترده در زمينه ساختمانهاى ادارى، مسكونى، بهداشتى و درمانى، فرودگاهى، مذهبى، صنعتى، فرهنگى، تجارى و تأسيسات شهرى.
فرمانفرمائيان جزو نخستين نسل از معماران تحصيل كرده ايرانى در خارج از كشور نيز به حساب مى آيد. جزو كسانى كه در پاريس و در دانشكده «بوزار» تعليم ديده اند و به گسترش آموزه هاى كلاسيك اين دانشكده در ايران آن دوران پرداخته اند. به همين خاطر هم مى توان از او به عنوان يكى از معماران نسل نخست معمارى مدرن و معاصر ايران نام برد.
به دليل اقتصاد راكد و ضروريات بازسازى پس از جنگ ، تنها توجهى نمايشى به معمارى و شهرسازى مى توانست صورت بگيرد. اين دوران تنها به پيدايش نمادهايى از يك هويت ملى روزافزون انجاميد: تصاوير گذشته اى افتخارآميز مانند آرامگاه هاى نوبنياد يا بازسازى شده دانشمندان، شاعران وقهرمانان ملى و تصاويرى كه بر نظامى نوين دلالت داشتند. مانند ميدان هايى با مجسمه نماد رهبرى ملى در مركز آن كه در همه جا به چشم مى خورد. بناهاى يادبود اين دوران، كه عمدتاً قبل از جنگ جهانى دوم ساخته شدند، اغلب كوچك و با طرح هايى هنرمندانه و اجراهايى خوب، گواه تحصيلات طراحان ايرانى در پاريس قبل از جنگ ... بودند. اين طراحان كه با آموزش هاى دانشكده بوزار به ايران بازگشته بودند، تحت سرپرستى معمار و باستان شناس فرانسوى، آندره گدار، اولين مدرسه آموزش معمارى معاصر ايران را در دانشگاه تهران پايه گذارى كردند.
بهترين توصيف ويژگى زيبايى شناسانه نظريه ها و نگرش هاى معمارانه براى بناهاى عمومى «يادمان هاى آريايى» است كه از اسليمى هاى اسلامى نيز بهره برده بودند. تنها فرودگاه مهرآباد اثر محسن فروغى و مشاوران سوئدى وى، ساختمان مجلس سنا در تهران اثر حيدرغيابى و ساختمان دفتر مركزى شركت ملى نفت ايران اثر عبدالعزيز فرمانفرمائيان توانستند نظر عموم مردم را كه به ناگاه با مقياس عملكرد، تكنولوژى و ساخت كاملاً متفاوتى روبه رو شده بودند به خود جلب كنند. گرچه اين بناها ساختمانهايى قابل توجه بودند، اما هرگز به سطح معمارى عالى نرسيدند.
اگرچه اين تحليل شتابزده و صورى هرگز به كام فرمانفرمائيان خوش نيامده و او را واداشته كه در آمريكا پاسخى مكتوب و مطبوعاتى بدان بدهد، اما درست بر چنين اساسى است كه مى توان از حضور فكرى و فلسفى و آفرينه هاى معمارى او ياد كرد و سخنى به ميان آورد. كسى كه بعد از فارغ التحصيلى از «بوزار» پاريس بلافاصله به ايران مى آيد و در دانشكده هنرهاى زيبا دانشگاه تهران با كسانى چون سيمون و فروغى مشغول به تدريس مى شود. مسجد دانشگاه تهران نخستين اثرى است كه او به طور رسمى از خود به جا مى گذارد. اثرى كه «هانرى استيرلن» در كتاب خود آن را در مقايسه با مساجد قديمى، نمادى از هنر ايرانى شمرده است. تدريس در دانشكده هنرهاى زيبا و كار در دفتر ساختمان دانشگاه تهران، نمى تواند پاسخگوى نيازهاى درونى و كنكاش هاى بيرونى اين معمار ايرانى باشد و بالاخره او را وادار به استعفا و به فكر تأسيس يك دفتر مهندسى مى اندازد. دفترى كه تا آن زمان در ايران وجود نداشت و جاى آن را خارجى ها پر كرده بودند. فرمانفرمائيان اما با روح جست وجوگرى كه دارد به تكميل تجربيات خود در اين زمينه مى پردازد و اقدام به تشكيل يك دفتر مهندسى در مقياسى ملى و بين المللى مى كند تا طرف قرارداد دولت ايران در پروژه هاى بزرگ ساختمانى باشد و درست به همين خاطر هم هست كه حالا ردپاى او را در جاى جاى اين شهر بزرگ (تهران) و در سازه هاى مهم بسيارى مى بينيم و مى يابيم.
او براى اين كار از مراجعه به منابع خارجى نيز دريغ نمى كند و ضعف پروژه هاى خود را بدين ترتيب برطرف مى كند. در يك چنين بستر بزرگى است كه بسيارى از معماران درجه يك آن زمان نيز شروع به تجربه اندوزى مى كنند و وارد بازار كار مى شوند. اين موضوع هم به خالى بودن عرصه باز مى گردد و هم به تعدد سفارش هايى كه فرمانفرمائيان مى گيرد و مى پذيرد. نسبتى كه با ورود و خروج وزارتخانه هايى چون آبادانى و مسكن و سازمانهايى چون برنامه و بودجه و ديگر سازمانها و ادارات مرتبط با موضوع ساخت و ساز دائم قبض و بسط مى يابد.
كامران ديبا در نوشته اى دفتر فرمانفرمائيان را به خاطر تعدد كادر فنى و كيفيت حرفه اى و قدرت انجام كار در زمان خود و در خاورميانه «بى نظير» مى شمرد و از جمله دستاوردهاى اين دفتر را «عرصه و معرفى تكنولوژى پيشرفته در ساختمان بلندمرتبه» مى داند كه «باروش هاى ضدزلزله محاسبه شده اند.» نمونه هاى اين بلندمرتبه سازى را هنوز مى توان در تهران و در چندين سازه شاخص ديد. دفتر مركزى شركت نفت، ساختمان وزارت كار، ساختمان وزارت كشاورزى، برجهاى سامان، برجهاى ونك پارك، ساختمان بانك اعتبارات ايران و... از اين جمله اند كه هنوز در بافت شهرى پايتخت خودنمايى مى كنند و در ميان ساختمانهاى بلندمرتبه نوساز مى درخشند.
به طورى كه مى توان در كارنامه او چه در سالهاى ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۷ كه تنها كار مى كرد و چه در سالهاى ۱۳۴۷ به بعد كه دفاتر ديگرى را به همكارى گرفته بود طراحى و اجراى ساختمانهاى زيادى را با كاربردهاى گوناگون پيدا كرد. در اين گستره از طراحى ساختمانهاى ادارى و دانشگاهها و مدارس عالى گرفته تا موزه و هتل و كارخانه و برج و كاخ و مجموعه ورزشى، ترمينال فرودگاه و... يافت مى شود. كارهاى بسيار شاخصى كه از ميان آنها مى توان به كاخ نياوران، كاخ مادر در سعدآباد، كاخ محمودرضا پهلوى در سعدآباد، ترمينال حجاج و ترمينال مسافرى صدهزارمترى فرودگاه مهرآباد، موزه فرش تهران، پاويون ايران درنمايشگاه بين المللى مونترال (۱۹۶۷)، ساختمان پست تهران، ساختمان مركزى اداره تلويزيون ايران، استاديوم آزادى با درياچه، دانشكده كشاورزى كرج، ساختمان هاى دانشگاه تهران در اميرآباد، ساختمان بانك صادرات اصفهان، كارخانه داروپخش درجاده كرج، بيمارستان ۲۰۰تختخوابى براى ارتش در شمال تهران، نقشه جامع شهرتهران (با همكارى ويكتورگروئن)، دهكده خانه دركرج، كاخ پرنس خالد در رياض (عربستان سعودى) و دهها طرح اجراشده ساختمانى و شهرسازى ديگر اشاره داشت.
اين تصور اغلب بوده و به خاطر آمده كه برخى از بناهاى يادشده مى توانست با طراحى بهتر و دقيق تر به سطح بالاتر و والاترى ارتقا پيداكند.
البته اين فرض درخيلى موارد و دراستناد به بناهاى دولتى و يادمانى و شهروندى ديگرى كه در ادامه و به ويژه بعد از انقلاب ساخته شده و مى شوند، تا حدود زيادى بيرنگ و بى رمق مى گردد و اجازه مى دهد كه همچنان از آثار به جاى مانده از دفتر فرمانفرمائيان و ديگر معماران پيشگام و پيشرو معاصر به بزرگى و عظمت يادكنيم. چه گام برداشتن در زمانه و زمينه اى خالى، اگرچه هميشه خطر بدعت گذارى و تحميل سليقه هاى شخصى و مشخص را با خوددارد، اما بسيارسخت تر از هر آغاز و احياناً جبرانى است و اين به ويژه در معمارى قرن بيستم غرب به اثبات رسيده و در لايه لايه آن نمود يافته است.
عبدالعزيز فرمانفرمائيان چنان كه كامران ديبا از او نقل مى كند كارش را در گاراژ پدرش و با طراحى منازل شخصى براى اقوام و دوستان آغاز مى كند و براى فرار از اين تنگنا، خود داوطلب درخواست از دولت براى طراحى و ساخت بناهاى دولتى و عمومى مى شود. كارى كه رفته رفته هم پايه اى براى دفاتر «مهندسين مشاور» مى شود و هم عرصه را براى ورود معماران جوان و ايرانى به بازار ساخت و سازهاى كلان باز مى كند و هم زمينه اى مى شود براى رسميت يافتن و به رسميت شناختن نظام معمارى و مهندسى كه در دهه پنجاه مى رفت با معمارى معاصر غرب همراه شود.
آثار مهم
• استادیوم ورزشی آزادی
• ساختمانهای شرکت نفت
• مسجد دانشگاه تهران
• طرح ساختمان راکتور اتمی دانشگاه تهران
• ساختمان وزارت کشاورزی
• ساختمان وزارت کار
• ساختمان بانک اعتبارات ایران
• ساختمان پست و تلگراف و تلفن
• فرودگاه مهرآباد
• طرح اولیه فرودگاه جدید امام خمینی
• تهیه طرح جامع شهر تهران
• برجهای سامان
• برجهای ونکپارک
• ساختمان بورس
• دانشکده دامپزشکی
• کاخ مادر سعد آباد
• کاخ نیاوران
• ساختمان اداری صدا و سیما
• موزه فرش تهران
منابع
گفتگو با عبدالعزیز فرمانفرمائیان درباره اولین طرح جامعه تهران، شهر، ش ۲۸، (زمستان ۱۳۸۲): ص ۲۱.
وبگاه آفتاب
مجله معمار
مركز معماري ايران
علی اکبر صارمی
متولد: 1332
حوزه فعالیت : معماری و نقاشی
سبک : پست مدرن
تاثیر گرفته از : لویی کان
علیاکبر صارمی (۱۳۲۲-) معمار و نقاش ایرانی است.
صارمی در سال ۱۳۲۲ متولد شد. در سال ۱۳۴۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری فارغالتحصیل شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه پنسیلوانیا در دریافت درجه دکتری پیگرفت. رساله دکتری او زیر نظر استادش لویی کان نوشته شد. صارمی پس از بازگشت به ایران، در دفتر معماری سردارافخمی مشغول به کار شد و در سال ۱۳۵۹ دفتر شخصی خود، مهندسین مشاور تجیر، را تأسیس کرد. او علاوه بر تدریس دانشگاهی تهران، مقالاتی نیز در مجلات معماری معتبر دنیا منتشر کرده است.
صارمی همسر هایده حائری، بازیگر معروف سینما و تئاتر، است.
سوابق تدریس
• مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ۱۳۶۹-تا کنون
• مدرس دانشگاه فارابی ۱۳۵۵-۱۳۵۹
• مدرس دانشگاه تهران ۱۳۷۳-۱۳۷۶
عناوین و سمت ها
• عضو كانون مهندسان معمار دانشگاه تهران
• عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران
• عضو انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز
• عضو جامعه مهندسان معمار ایران
• رئیس هیات مدیره مهندسین مشاور تجیر از ۱۳۵۹
• مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی
• عضو هیات امناء انجمن مفاخر معماری ایران
آثار ساخته شده
• ویلای صارمی، نوشهر، ۱۳۵۲
• خانه افشار، زعفرانیه، تهران، ۱۳۵۳-۱۳۵۵
• برج بلور، تبریز، ۱۳۷۹
• ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در الجزایر، ۱۳۸۱
• ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در تیرانا آلبانی، ۱۳۸۱-۱۳۸۳
• تالار شهر کرمانشاه(تالار انتظار)، ۱۳۸۷-۱۳۸۳
• آمفی تئاتر انستیتوپاستور، تهران، تجیر ۱۳۶۷
• سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلبانی، تجیر ۱۳۷۹
• ساختمان تجاری و اداری برج بلور، تبریز، تجیر ۱۳۸۰
• مجموعه تجاری و فرهنگی و شورای شهر مشهد، تجیر ۱۳۸۳
• مجموعه نمایشگاهی و اداری، كیش، تجیر ۱۳۸۴
آثار تالیفی
• معماری و موسیقی، مجموعه مقالات، نشر فضا ۱۳۷۰
• كتاب گیلان، مجموعه مقالات، انتشارات روشنگران ۱۳۷۵
• تاریخ معماری و شهرسازی، مجموعه مقالات، انتشارات میراث فرهنگی ۱۳۷۵
• ارزشهای پایدار در معماری ایران، انتشارات میراث فرهنگی
• طرح هایی از ایران، انتشارات فرهنگسرا ۱۳۷۷
• ارائه طرح هنرستان هنرهای تجسمی كرج، كتاب نگاهی به مهندسی ساختمان و معماری معاصر ایران 3، انتشارات وزارت مسكن و شهرسازی ۱۳۷۷
• ارائه طرح خانه جلفا، كتاب معماری جهان نوشته كنت فرامپتون، امریكا ۱۳۷۹
• ارائه طرح های سفارت خانه های آلبانی و الجزایر، كتاب معماری دیپلماتیك، انتشارات وزارت امور خارجه ۱۳۸۳
منابع
بانیمسعود، امیر. معماری معاصر ایران. تهران: نشر هنر معماری قرن، ۱۳۸۸. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۱۷۲-۱۱-۹
مركز معماري ايران
علیرضا تغابنی
متولد : 1356
علیرضا تغابنی متولد 1356 تهران است و ورودی 1374 دانشگاه گیلان در رشته معماری بوده ، که پس از اتمام آن در 1381 ، با رتبه اول در آزمون دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات پذیرفته شد و در سال 1386آنرا به اتمام رساند. بعد از حدود 8 سال کار در مهندسین مشاور مختلف در سال 1383 بصورت مستقل به طراحی و تمرین معماری پرداخت و در سال 1387 با مشارکت، دفتر رازان را تاسیس نمود و به مدیریت آن پرداخت ، در سال 1388- با حفظ امتیاز و مالکیت معنوی طرح های گذشته خود- دفتر معماری "دیگر "راپایه کذاری کرد و هم اکنون دفتر وی با این نام مشغول فعالیت است. حاصل این دوره هشت ساله،طراحی بیش از چهل پروژه وجوایز متعدد معماری بوده که از جمله آنها دو بارکسب رتبه اول در جایزه بزرگ معمار (ویلایی برای یک دوست در سال 87 و ویلای امیر در سال90)، رتبه دوم جایزه بزرگ معمار(ویلای کوهسار در سال 91)، رتبه اول مسابقه طراحی نما(ساختمان 93 تهرانپارس در سال 88 ) و فینالیست شدن در فستیوال معماری بارسلونا (ساختمان نظام مهندسی قزوین در سال 90) بوده است. او از سال 1381 به تدریس در دانشکده های مختلف معماری از جمله دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز و همچنین داشگاه فردوسی مشهد، مشغول بوده است. و نمایشگاه های انفرادی و جمعی نقاشی برگزار کرده است.
معماران ایران
امیر بانی مسعود | |||
با مروری کوتاه بر سیر تاریخی و شکل گیری شهرها ازگذشته تا کنون درمی یابیم که فضای درونی و بیرونی نماها در دوره های مختلف تاریخی متاثر از عوامل گوناگونی چون حاکمیت ،مسائل سیاسی ، اقتصادی وآداب و رسوم بوده است . بناهای تاریخی و آثاربه یاد ماندنی و پابرجا که ازدوران کهن استواری خود را حفظ کرده اند نتیجه قرن ها فکر و تلاش نیاکان ما است.